تسای مینگ-لیانگ در کوکر

یکی از معدود فایده‌های قرنطینه برای من این بود که بنشینم و فیلم‌های تسای مینگ-لیانگ را کنار هم بازبینی و حفره را دوباره کشف کنم. فیلمی که تا در فضای این روزها نبینیدش، باور نمی‌کنید که چقدر نزدیک به تجربه‌ای است که این روزها از سر می‌گذرانیم. «نزدیک» نه در وجه رپورتاژی که در آن معنایی که هر فیلم بزرگی می‌تواند و باید باشد. در موردش مطلبی برای پروندۀ «شیوعِ» کوکر نوشته‌ام.